Jezus en de menselijke ‘God’

In marcus 11:13, lezen we het volgende; En ziende van verre een vijgeboom, die bladeren had, ging Hij om te zien, of Hij ook iets op denzelven zou vinden; en daarbij gekomen zijnde, vond Hij niet dan bladeren; want het was de tijd der vijgen niet.

Jezus krijgt honger en als gevolg daarvan gaat hij naar een vijgeboom toe. Echter blijkt het niet de seizoen te zijn dat de boom zijn vruchten afgeeft. Evenzo wordt het hem duidelijk dat er helemaal geen vruchten aan de boom zitten.

Hoe kan jezus van Goddelijk essentie zijn als hij niet op de hoogte is dat de seizoen niet is aangebroken waarin de boom zijn vruchten afgeeft? Hoe kan hij niet weten dat er geen vruchten aan de boom zitten, als hij God is en daarbij vanzelfsprekend alwetend?

In Marcus 10: 18 En Jezus zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed, dan Een, namelijk God.

Hierin wordt door jezus een duidelijke verschil aangekaart tussen hem en God. Jezus maakt hier duidelijk dat niemand anders dan God goed is. Als jezus in essentie gelijk is aan God en slechts in de opgelegde taken verschilt van God, waarom kaart hij dan een duidelijke verschil aan. Een deel van God is dus goed (de vader), naar een ander deel zijn woord (jezus) is dit dus niet, hoe is dit mogelijk?

In 1 timothy vers 16 zegt Paulus het volgende; Die alleen onsterfelijkheid heeft, en een ontoegankelijk licht bewoont; Denwelken geen mens gezien heeft, noch zien kan; Welken zij eer en eeuwige kracht. Amen.

Hierin geeft Paulus aan dat God niet gezien kan worden en dat hij onsterfelijk is. Als jezus en God in essentie hetzelfde zijn, maar slechts in vorm en taken verschillen, hoe kan het dan zo zijn dat jezus is gestorven en dat God niet sterft? Hoe kan het dan zo zijn dat jezus gezien kan worden maar God niet?

Als jezus het woord van God is en een onderlinge takenverdeling met God heeft zoals de man en vrouw die 1 zijn volgens de christenen, is het dan mogelijk dat de man onsterfelijk is en de vrouw niet? Of dat de man gezien kan worden en de vrouw niet? Het is duidelijk dat er een verschil in essentie zit tussen God en jezus.

Als slechts de vergankelijke menselijke natuur is gestorven van jezus, wat was het nut dan van de menselijke offer? Waar blijft de grote offer dan die God voor ogen had om de ‘erfzonde’ van de mens te vergeven? Als de menselijke natuur van jezus identiek is aan de natuur van alle overige mensen; zoals het feit dat de menselijke natuur niet op de hoogte is van bepaalde dingen, of beproeft wordt door Satan, wat voor uitzonderlijke offer was het dan?

Het was de zoon van God krijgen we dan te horen. Terwijl de Bijbel over vele dochters en zonen spreekt.

In 1 petrus 3 lezen we het volgende;

“5 Want alzo versierden zichzelven eertijds ook de heilige vrouwen, die op God hoopten, en waren haar eigen mannen onderdanig;
6 Gelijk Sara aan Abraham gehoorzaam is geweest, hem noemende heer, welker dochters gij geworden zijt, als gij weldoet, en niet vreest voor enige verschrikking.”